Chłapowo to leżąca tuż za Władysławowem wieś kaszubska, w której utrzymywano się z rolnictwa i rybołóstwa. Jest to wymarzone miejsce dla ludzi, którzy doceniają spokój, kontakt z przyrodą i pasjonują się historią, a czysta i szeroka plaża zachwyci kazdego.
Do dnia dzisiejszego zachowało się tam kilka starych chałup o konstrukcji szkieletowej. Zapewne w jednej z nich mieszkał urodzony w Chłapowie Augustyn Necel. Ten rybak i pisarz kaszubski, w takich opowiadaniach jak: "Kutry o czerwonych żaglach" czy "Okrętnicy spod nordowej gwiazdy", opisał to co było historią tej części Pomorza i to co najistotniejsze dla mieszkających tu ludzi.
Biorąc pod uwagę twórczość pisarza i wykorzystując jego poetyckie określenia, mocno osadzone w tutejszej rzeczywistości i historii M. Adamczyk starał się upamiętnić je w herbie Chłapowa: w złoto-błękitnym polu tarczy, stylizowany, złoty kuter rybacki z czerwonym żaglem, w lewym górnym rogu tarczy, ośmioramienna błękitna gwiazda. Na burcie kutra napis "CHŁA", a pod tarczą na złoto-błękitnej szarfie, data pierwszej pisanej wiadomości na temat Chłapowa.
Ziemia w okolicach tej ponadczasowej wioski kryje
różne skarby. Począwszy od XIX wieku natrafiono we wsi na groby skrzynowe kultury wschodniopomorskiej. Cmentarzysko to pochodzi z wczesnego okresu żelaza (650-400 lat p.n.e). Wydobyto z niego m.in. popielnice, naczynia z gliny, szklane paciorki,
ozdoby z bursztynu i wyroby z brązu. Innym bogactwem tej ziemi są złoża soli potasowej nadającej się jako nawóz dla rolnictwa.
Nadmorską część Chłapowa obejmuje
Nadmorski Park Krajobrazowy o łącznej powierzchni 18 804 hektarów. Teren ten pozostając poza ingerencją człowieka stanowi w pełni naturalne środowisko. Chronione gatunki roślin i zwierząt, malownicze krajobrazy i wyjątkowy wąwóz to elementy dziewiczej przyrody, która nie zmieniła się od wieków. Największą atrakcją i najbardziej malowniczym zakątkiem Nadmorskiego Parku Krajobrazowego jest
Wąwóz Chłapowski zwany przez Kaszubów Rudnikiem albo Rudnikowym Żłobem. Legenda głosi, że nazwa ta pochodzi od rudo-czerwonej ziemi, symbolu krwawej zasadzki zastawionej na Szwedów w 1655 roku (Potop Szwedzki). Zdaniem geologów Wąwóz powstał na skutek erozyjnej działalności wód spływających z Wysoczyzny do Bałtyku, a rdzawe zabarwienie ziemi powodują wysięki wód gruntowych o dużej zawartości związków żelaza.
Spacerując malowniczą doliną możemy podziwiać piękno nienaruszonej przyrody oraz napotkane okazy fauny i flory. Uważny obserwator odnajdzie tu takie gatunki jak: rokitnik, dzwonek okrągłolistny, jałowiec, a żarnowiec miotlasty, którego żółte kwiaty przeplatane z kwiatami dzikiej róży nadają temu miejscu niezapomniany widok.
Główne wejście do Wąwozu znajduje się w centrum Chłapowa. Na całej jego długości są
wytyczone ścieżki z pięknie wkomponowanymi ławeczkami, poręcznymi kładkami i schodkami ułatwiającymi spacer, czyniąc go bardziej przyjemnym, a wiejący od morza wiatr z dużą dawką jodu powoduje, iż czujemy się orzeźwieni i zrelaksowani.
Wąwóz kończy się na plaży. W dalekiej przeszłości Dolina Chłapowska i Kępa Swarzewska sięgały zdaniem naukowców 8-16 km w kierunku północnym, a więc na obecny teren Bałtyku, którego fale "atakujące" ląd spowodowały przesunięcie się linii brzegowej na dzisiejszą wysokość. Zjawisko to zwane jest abrazją. Badania wykazały, że Bałtyk pochłania przeciętnie 0,8 m lądu rocznie. Jeśli ktoś miałby ochotę wczuć się w rolę geologa, niedaleko wylotu wąwozu na urwistym brzegu klifu można zaobserwować zjawisko stratygrafii (układ warstw skalnych) - dzieło bałtyckiego morza, które za pomocą fal rzeźbi od wieków.